Helaas was het begrip ‘mannelijk dieren’ dit jaar slechts beperkt tot de konijnen. Van de hoenders waren zo weinig inschrijvingen dat daar geen keurmeester voor kon worden uitgenodigd. Konijnen waren er echter voldoende.
De keuring van de konijnen werd dit jaar eens op een andere wijze dan in het verleden aangepakt. Op voorspraak van Hannes van der Steeg, die weer was uitgenodigd voor het nodige commentaar bij de dieren, werd een lekenkeuring opgezet waar alle aanwezigen aan deel konden/moesten nemen.
In groepjes van 4 werden alle konijnen door de leden beoordeeld. De leden waren dus zelf keurmeester. Tevens werden alle dieren ook nog gekeurd door Hannes, in samenwerking met Martin Kok. Aan het eind van de rit werd bepaald welk dier volgens Hannes had gewonnen, en werd van elk groepje de winnaar vastgesteld. Tevens werd van elk groepje de score vastgesteld. Ofwel: welk groepje had het het beste gedaan.
Om met dat laatste te beginnen: groep 2 had dit sluw aangepakt. Zorg dat je de hoogste punten weggeeft en dan win je het vanzelf.
Op deze wijze werd een Duitse hangoor, kleur ijzergrauw, van Frans Pongers (die zelf ook deel uitmaakte van deze groep) met een U 98 bekroond en was deze groep dus vanzelf winnaar. Ook groep 3 deed het erg goed, met 4 dieren die allen een dikke F kregen. Vrolijke keurmeesters, dik tevreden fokkers. Gert Kelderman: ‘mensen komen graag naar een feestje’! Hoog scoren betekent natuurlijk niet dat daarmee de juiste beoordeling was gedaan. Een door Piet de Vries meegebrachte Rus werd in alle groepen hoog beoordeeld in de veronderstelling dat dit wel eens het dier kon zijn dat onlangs in Nunspeet een mooie U had gekregen. Dat bleek een misvatting (het was een ander dier), en Hannes legde netjes uit op welke punten dit dier nog wat tekort schoot! Ook een Thrianta van Hilde van der Burg deed het goed bij de leken-keurmeesters. Ook dit dier was echter lang niet perfect; het dier was wat aan de lange kant en miste de typische oranje kleur die ervan wordt verlangd. Ook de pels liet wat te wensen over.
De heren echte keurmeesters waren van mening dat een NHD blauwgrijs met F 95,5 het beste dier van de avond was. Deze ram (fokster Hilde Bennink) was mooi geblokt van type, en de AH was rondom mooi rond. Het kopje had nog wat boller (neusbeen ronder) gemogen. Een ander pluspunt was de verzorging: het dier was mooi schoon aan de onderkant en de nagels netjes geknipt. Dit soort nuances kunnen bij een nek-aan-nekrace de doorslag geven!
Diverse dieren werden door Hannes besproken. Allereerst werd wat uitleg gegeven over manteltekening zoals die bij bonte dieren wordt verlangd. Op het hoofd dient een mooie bles aanwezig te zijn, geflankeerd door symmetrisch geplaatste kleine witte vlekken. De mantel is lange tijd onderwerp van discussie geweest binnen fokkers- en keurmeestersland. Om kort te gaan: er worden 2 mooie schoudervlekken verlangd; als men vervolgens 2 vingers in de nek van het dier legt dan mag er verder op het bovenlichaam geen wit meer te zien zijn. Persoonlijk vind ik dat we met de bonttekening toe gaan naar éénkleurige dieren waarbij witte pluizen achter de oren verplicht zijn, daar waar bij andere kleuren deze pluizen juist tot uitsluiting leiden. Mijn voorkeur: leg dan maar 3 dikke vingers in de nek en kijk dan maar verder. Maar, zoals gezegd, dat is persoonlijk! Nog enkele aandachtspunten: op de voorbenen mogen gekleurde vlekken aanwezig zijn maar vanaf de voorkant van het dier gezien mogen die niet over het midden van de benen naar binnen lopen. En de staart: die mag een wit veld bedekken maar dit veld mag niet (te hoog) boven de staart uitkomen.
De Duitse hangoor. Naast enkele kleine opmerkingen werd met name aangegeven dat de tussenkleur niet goed was en de dekkleur wat donker.
Een mooie zwarte kleurdwerg liet zien wat trots betekent. Dit dier zat fier rechtop op de tafel en liet daardoor ook zijn fraaie voorbeentjes goed zien. Het pelsje was fijn van structuur waardoor een mooie glans ontstond. Een ander voordeel van een fijne pels: het haar ligt meestal mooi fraai tegen het lichaam.
Een NHD midden sepia marter zilvervos werd besproken door Willem van der Tweel. Zoveel verschillende aspecten van kleur en ‘tekening’, sepia en marter, dat leek veel aanwezigen vrijwel onmogelijk. Volgens de kenners is dat ook de grootste moeilijkheid bij het fokken van deze dieren.
Er werd nog wel iets gedaan met hoenders. Jan den Brabander had het verzoek gedaan of het mogelijk was om van een oude haan enig sperma op te vangen en dat ter plaatse te insemineren bij 2 hennen die hij ook had meegenomen. Aan Gerard Visscher de schone taak om dit uit te voeren. Te voren had hij al opgemerkt dat hanen waarvan sperma moet worden gewonnen, eerst een goede training achter de rugmoeten hebben. De haan van Jan bleek wel goed getraind te zijn (had thuis meerdere hennen tot zijn beschikking) maar uit de hand had hij er geen zin in. Dus de hennen gingen onbevrucht mee naar huis terug. Om het risico van een totaal mislukte avond te voorkomen had ook ik een haan en een hen meegenomen. Ook mijn Barnevelder krielhaantje blijft thuis in het hok voldoende getraind. Maar slechts met een uiterste inspanning van Gerard kon van dit dier, ook nog maar nauwelijks, enig zaadrijp vocht worden gevangen. De bijpassende witte Wyandotte krielhen werd daarmee gedwongen bevrucht. (thuis weet deze hen de haan zo goed te ontlopen dat er van bevruchte eieren nauwelijks sprake is). En dat was dan alles wat we met hoenders konden doen!
Nog enkele andere zaken. Er was een mooi aantal fokkers aanwezig maar de voorzitter kon er toch niet onderuit te vermelden dat hij meerdere leden had gemist. Dus aan allen: volgend jaar nog beter! Verder waren er wat felicitaties. Martin Kok was deze dag jarig, hij kreeg uit de handen van de voorzitter een mooie pot lekkers uitgereikt. En het gebakje bij de koffie kregen we van Piet de Vries ter ere van de eerste U ooit die hij in zijn fokkersloopbaan had verdiend! Een prachtige prestatie waar veel fokkers nog steeds alleen maar van kunnen dromen. Een andere wens van de voorzitter: de keuring zoals die bij de konijnen was uitgevoerd zou wellicht ook eens bij de kippen gedaan kunnen worden. Dus als het zover is: Kippenfokkers uit de Polder, wees er op voorbereid dat uw dieren ook ooit nog eens onderwerp zullen worden van een lekenkeuring.
Cees van der Wel
Uitslagen
Ras Kleur Oordeel keurmeesters
Rus zwart ZG 93,5
Kleurdwerg middenblauw marter ZG 93
Kleurdwerg zwart F 95
NHD blauwgrijs F 95,5
NHD bont O
NHD isabel ZG 93
NHD midden sepia marter zilvervos ZG 92
NHD konijngrijs ZG 93
NHD konijngrijs G 91,5
Zwartgrannen G 90,5
Thrianta G 90
Thrianta O
Vlaamse reus konijngrijs ZG 92,5
Duitse hangoor ijzergrauw ZG 93