KDS Oostelijk Flevoland“Wat? Dat meen je toch niet? Ga je niet naar de Noordshow?”, kreeg ik van een collegafokker te horen. Dat ik niet instuurde, nou ja… dat kon nog, maar dat ik niet zou komen kijken, dat was (leek wel) het schokkendste wat deze man het afgelopen jaar gehoord had. En aangezien ik eigenlijk ook wel nieuwsgierig was naar de fantastische Noordshow, ben ik de vrijdag geweest. En ja, het is een mooie show. Volgens deze zelfde meneer niet zo mooi als in de Bernhardhoeve, maar goed… het was beter dan geen Noordshow.
Ik vond het een mooie hal. Groot. Nooit gedacht dat je kan verdwalen tussen de konijnen. Maar hier kon het. Al het gevogelte heb ik uit voorzorg gemeden, want een kip kan nogal panisch reageren op een hond. Ik heb het dus bij de konijnen gehouden en een paar stands.
De eerste konijnen die ik opzocht waren de Thrianta’s. Bijna 50 zaten er. Veel. Behalve op de fokkersdag ben ik er bij elkaar nog niet zoveel tegengekomen. En toch… die 50 leken echt heel weinig op deze show. Mooie dieren zaten er tussen.
Toen op naar het meest imposante ras der konijnen, de Vlaamse Reus. En ik dacht dat 50 Thrianta’s veel waren? Nou niet dus. 185 Vlamen waren er, absenten niet meegerekend. Wat een machtig mooi ras is dat toch. En wat een ruimte heb je er voor nodig om die te huisvesten. Maar toch… stiekem vind ik ze echt geweldig.
Na al een paar bekers thee op, kwam dan toch het moment dat ik naar het toilet moest. Het enige toilet dat open was in die megahal was… naast de kippen. Om de meeste kippen te vermijden via de stands gelopen eerst. Daar schrok ik me lam, omdat opeens een klein hondje begon te blaffen als een idioot. “Ja, hij heeft het niet zo op Herders.” Gelukkig gedroeg Basco zich geweldig, wat wel heel fijn was met een stel organisatoren in de buurt. Toen langs de muur verder geschuifeld naar de toiletten, waar 1 haan opmerkte dat er een hond liep. Alsof hij werd vermoord, zo ging hij tekeer.
Weer terug bij de konijnen, kwam ik iemand van de voercommissie tegen die mij wel 4 keer heeft verteld dat Basco echt niks mocht doen naar de konijnen toe, want ja… een hond bijt nou eenmaal zo konijnen dood. Ik heb zo de neiging om dan te zeggen ‘tja, hij heeft nog niet gegeten vandaag’, maar ja… erg tactisch in zo’n situatie is het niet. Dus heb ik die meneer maar uitgelegd dat Basco konijnen gewend is en dat hij ze niks zou doen. Basco hield zich ook aan deze afspraak en we zijn dus goed de dag doorgekomen.
Na deze dag, moe maar voldaan, weer naar huis. Veel gezien, veel geleerd, lol gehad. Kortom, een leuke dag. Leuk zo’n grote show, moeten we houden. Maar die kleine showtjes zoals wij hebben met de Flevoshow of Emmeloord met de Zuiderzeeshow of Ommen met de rammenshow of… noem maar op, wat mij betreft net zo gezellig (of stiekem misschien nog wel iets gezelliger).
En volgend jaar? Als het even kan, ga ik insturen. Wil ik weer een dagje heen, want zo leuk was de dag wel weer dan. Mogelijk loop ik dan met een andere hond; Basco is dan hoogstwaarschijnlijk met pensioen. Een Herder geeft veel commentaar, hopelijk heb ik met een ander ras minder angstige mensen. Alleen de hanen, die zullen wel nooit wennen aan een hond op een show.
Groetjes, Hilde van der Burg